Menu
Welkom op een reis die niemand vrijwillig aangaat, maar waar velen onverwacht in belanden: de strijd tegen obstipatie.
In een wereld waar het keto-dieet koning is en vezels onze beste vrienden zijn, biedt dit verhaal een uniek perspectief op het overwinnen van de beruchte “grote verstopping” met een mengsel van moed, vezels, en een onwrikbaar geloof in de kracht van aanpassingsvermogen.
Daar zit je dan, in de bloei van je leven… nou ja, misschien “iets” er voorbij… op het Franse platteland, met je ziel onder je arm omdat je lichaam besluit dat het tijd is voor een persoonlijke staking. Ja, lieve lezers, deze week ging over een avontuur dat niemand, maar dan ook niemand, wil meemaken: de grote keto verstopping.
Voor degenen onder ons die regelmatig naar het toilet gaan als een luxe beschouwen (lees: ik), is elke dag zonder ‘actie’ een dag als elke andere. Maar als er twee weken voorbijgaan, dan begin je je toch af te vragen of het niet eens tijd is voor een interventie.
Komt het door de antibiotica-kuur en de probiotica die door de kaakchirurg was voorgeschreven? Ze zeggen dat je ervan aan de diarree kunt gaan, maar gezien mijn rebelse darmflora was het tegenovergestelde waar. Zonder in al te veel details te treden: het was alsof mijn buik besloot om een muur op te trekken. En niet zo’n kleintje ook.
De situatie werd zo nijpend dat ik een omvang kreeg die je normaal gesproken alleen in de laatste weken van een zwangerschap ziet. Zitten was een uitdaging, liggen een marteling, en ademhalen voelde als een luxe.
Ik ben normaal gesproken de persoon die altijd voor anderen naar de dokter, specialist en apotheek gaat, en vrijwel nooit voor mezelf (behalve dan de tandarts en kaakchirurg, en ja, daar ben ik iedere dag dankbaar voor!).
Dus wat doe je dan? Je leeft de nachtmerrie van iedere huisarts: Google wordt je beste vriend.
Vezeltekort? Nee. Afgelopen weekend “on-the-road” van ellende wat Wasa-Vezel-Crackers gegeten, bij thuiskomt keto broodjes met extra vezels gebakken.
Niet genoeg groente en fruit? Ook niet.
Te weinig beweging? Absoluut niet. Mijn bewegingsroutine bestaat tegenwoordig braaf uit dagelijkse wandelingen of sessies op de hometrainer, van 40 minuten, met één dag per week rust, zonder schuldgevoel.
Magnesiumtekort? Te weinig water? Nope. Ik ben de braafste leerling van de klas.
Van Google werd ik dus ook niet wijzer.
Toen de natuurlijke remedies faalden en Google geen oplossing bood, is manlief uiteindelijk naar de apotheek gesneld voor wat chemische bijstand.
En ja hoor, na een halve week begon er eindelijk wat ‘beweging’ in te komen. Nog niet het vuurwerk waar ik op hoopte, maar het begin is er.
Met nog een dosis pillen in het vooruitzicht, hoop ik dat dit hoofdstuk snel gesloten kan worden. Want van “vrijwel nooit naar de dokter” naar “dokter, ik kan niet poepen” is een enorme stap.
Te midden van dit alles bleef ik trouw aan mijn keto levensstijl, aangevuld met een paar vezelrijke keto broodjes en extra broccoli in een wanhopige poging om de boel weer op gang te krijgen. Mijn bewegingsdoelen heb ik, ondanks dat ik me niet bepaald bien voelde, gehaald en dat maakt me supertrots op mezelf. En oh, wat ben ik blij dat mijn weegschaal veilig op zolder staat, ver verwijderd van de realiteit van mijn tijdelijke, extra ‘bagage’.
Laten we hopen dat dit verhaal niet “to be continued” is, maar dat we volgende week weer kunnen praten over lichtere onderwerpen. Zoals letterlijk lichter voelen. Tot die tijd, houd ik vast aan de hoop, een hand vol pillen en een vriezer vol vezelrijke keto broodjes.
Liefs, Jouw onverschrokken Stoelgangstuurman
Keto Leermomenten en Vooruitblik
Deze week, terwijl ik mijn reis met jullie deel, heb ik enkele onverwachte, maar waardevolle inzichten opgedaan:
De Kaythode is de ultieme benadering van het keto-dieet, waarbij we een maximum aan groenten en fruit omarmen zonder de ketogene principes te verliezen.
