Menu
Beste lezers, welkom bij een update uit mijn leven, met zijn ups en downs, net als iedere gewone week.
Jawel, deze week had het allemaal: goede voornemens, keto-dieetuitdagingen, een onverwachte gast, en de uitdagingen van het leven die mijn ketose-droom tijdelijk op pauze drukten.
Mijn eerste week van de keto-herstart begon met een doel zo helder als een zomerse dag in de Provence: géén alcohol.
Maar zoals het vaak gaat met plannen, bleek de realiteit een stuk wispelturiger.
Dag één, en mijn goede voornemen was al verdwenen als sneeuw voor de zon.
Toch, ondanks deze valse start, vond ik mijn kracht terug en hield ik me de rest van de week staande. Een herinnering dat zelfs de langste reis begint met een enkele stap – soms achteruit.
Alsof de ketogoden nog niet genoeg vermaakt waren, werd mijn week verder opgeschud door een reeks familieverplichtingen.
De operatie van mijn moeder stond centraal (noot: goed gelukt), waardoor mijn dagen grotendeels gevuld waren met ziekenhuis- en artsenbezoeken en administratieve rompslomp.
In een poging om trouw te blijven aan mijn keto-levensstijl te midden van deze chaos, had ik mijn eigen keto-lunchtrommeltje meegenomen naar het ziekenhuis.
Een klein bastion van gezond eten in een zee van ziekenhuis-cafetaria-aanbod (broodjes, salades met rijst, pasta of een berg croutons, etc.).
Zoals het gezegde gaat: “Familie eerst,” zelfs als dat betekent dat je eigen plannen even op het achterplan moeten, maar dat hoeft niet te betekenen dat mijn keto-doelen dat ook moeten.
In de wirwar van de week waren er lichtpuntjes: de lente die zich ongevraagd maar welkom aandiende. Een korte wandeling met mijn man bracht ons in contact met de eerste tekenen van het seizoen – vlinders die speels rondfladderden, moedige viooltjes, en de verrassende ontmoeting met drie jonge kalfjes. Deze eenvoudige geneugten boden ons een rustpunt.
Daarnaast bood een wandeling door de stad, terwijl mijn moeder geopereerd werd, onverwachte troost in de vorm van bloeiende tulpenbomen. Hun bloesems waren als kleurrijke beloftes van vernieuwing en hoop.
Deze momenten, te midden van de natuur en stedelijke schoonheid, waren korte maar krachtige herinneringen aan de cyclische natuur van het leven en de voortdurende vernieuwing die elke lente weer brengt.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over onze moestuin – die trouwens nog steeds meer lijkt op een stuk braakliggend land dan op de overvloedige tuin van Eden wat het moet gaan worden.
Het zaaien van zaadjes, zowel letterlijk als figuurlijk, moest helaas nog even wachten. Maar de tijd begint te dringen…
De climax van de week? Een borrel-event, waarbij ik gewapend met een fles alcoholvrije Chardonnay de strijd aanging met mijn koolhydraatlimiet.
Spoiler alert: de limiet won niet.
Aangezien niemand mijn heerlijke (want ja, het was echt lekker) alcoholvrije bubbelwijn aan wilde raken, vond de hele fles zijn weg naar leegte.
Mijn leegte, welteverstaan. En het liet me achter met een kater van koolhydraten.
Maar hé, zonder alcohol. Kiezen tussen twee kwaden.
Om de week compleet te maken, begon ook mijn menstruatie weer – een ongepland bezoek dat altijd weet te verrassen, zelfs als je het verwacht. Of niet.
Alsof het leven zegt: “Je dacht dat je alles onder controle had? Denk nog eens goed na!”
Vive le pré-menopauze.
Zo, lieve lezers, daar hebben jullie het: een week in het leven van iemand die probeert te balanceren tussen keto, familiezorgen, en de onvermijdelijke chaos van het bestaan.
Een week die me eraan herinnerde dat flexibiliteit, voorbereiding, en veerkracht misschien wel de belangrijkste ingrediënten zijn voor elk dieet – en voor het leven zelf.
Tot de volgende keer, voor meer perikelen, peptalks, en ja, hopelijk ook wat vooruitgang in die moestuin.
Hou het hoofd koel, het hart warm, en de koolhydraten beperkt.
Met een vleugje humor en een handvol noten (want, keto, als je de goede kiest…),
Jouw eigen Franse plattelandsavonturier
De Kaythode is de ultieme benadering van het keto-dieet, waarbij we een maximum aan groenten en fruit omarmen zonder de ketogene principes te verliezen.
